چه کسی دستهای تو را قطع کرده است

روزی یکی از یاران و دوستداران امام علی (ع ) بنام « افلح » که مسلمانی سیاه پوست بود فریب هوای نفسانی را خورد و چیزی دزدید.
پس از مدتی او آنچنان گرفتار عذاب وجدان شد که حد سرقت را بجان خرید و نزد امام رفت تا حد را بر او جاری کند. امام نیز پس از اطمینان به این کار چهار انگشت او را قطع کرد.
هنگامی که افلح از نزد امام مرخص شد یکی از فرصت طلبان بنام « ابن کوا » که از قضیه با خبر بود توطئه ای طرح کرد.
ابن کوا از خوارج بود و همیشه در صدد توطئه بر ضد امام بود . او حتی روزی در هنگامی که امام نماز می خواند چند بار آیه 60 سوره روم را که در مورد پوچ شدن اعمال و عبادات مشرکان است خواند و به این طریق سعی در طعنه زدن به امام را داشت . همچنین او هر وقت که می شد از امام سئوالات عجیبی می نمود تا به این وسیله او را در پاسخگویی به سئوالات شکست دهد که هیچ گاه موفق به این کار نشد.
وقتی ابن کوا دست بریده افلح را دید نزد او رفت و گفت : « چه کسی دستان نازنین تو را این طوری بی رحمانه قطع کرده »
افلح در پاسخ او گفت : « آن پیشوای یکتاپرستان دست راستم را قطع کرد. آنکه یکه سوار نبردگاه بدر و احد است . آنکه مکه و مدینه او را به عظمت می شناسند و... »
افلح چنان با شور و نشاط درباره امام علی (ع ) مدح می گفت که مردم به گرد او حلقه زدند و از هر سو اطرافش را گرفتند چنانکه گوئی سخنرانی خوش بیان برای آنان خطبه می خواند و ابن کوا را نسبت به توطئه ای که چیده بود کاملا پشیمان ساخت .
امام که خبر را شنید افلح را به حضور طلبید و از او دلجویی کرد و برایش دعا نمود. افلح نیز گفت : « ای امیرمومنان ! عشق تو با گوشت و استخوانم آمیخته و اگر پیکرم را قطعه قطعه کنند عشق تو از قلبم بیرون نمی رود. »
امام نیز به ابن کوا پیام داد : « ای فرزند کوا! ما دوستانی داریم که اگر آنها را قطعه قطعه کنیم دوستی آنها بیشتر می شود و به عکس دشمنانی داریم که اگر شهد عسل را در گلوی آنها بریزیم دشمنی آنها بیشتر می شود. بدان که هر کس ما را به حقیقت دوست بدارد مشمول شفاعت ما در روز قیامت خواهد شد. »
افلح در سپاه علی (ع ) در جنگ نهروان و در برابر سپاهی که ابن کوا در آن بود به شهادت رسید و ابن کوا نیز توسط مسلمین به درک واصل شد.
امام در این مورد می فرمایند : « اگر فرد با ایمانی را با شمشیر بر بینی اش بزنم با من دشمن نخواهد شد و اگر تمام دنیا را در گلوی منافق بریزم که مرا دوست بدارد دوست نخواهد داشت همانطور که پیامبر فرمود ای علی مومن با تو دشمنی نمی کند و منافق تو را دوست نمی دارد... »
(منبع : قضاوت های شنیدنی از حضرت علی علیه السلام )