آن که ویرانه کند ابنیه شرک و نفاق

یا رب آن مونس جان محرم اسرار کجاست
وان طبیب دل بی طاقت بیمار کجاست
یک جهانند گرفتار فراقش یارب
آن رهاننده این جمع گرفتار کجاست
آنکه ویرانه کند ابنیه شرک و نفاق
و آنکه درهم شکند شوکت اشرار کجاست
دوستان را به جزا آنکه دهد عزت کو
دشمنان را به سزا آنکه کند خوار کجاست
منجی و منتظر و متصل و حجت و صدر
مهدی و منتقم و صاحب و مختار کجاست
کاش دانم من دلسوخته نامه سیاه
که تو را جایگه ای سرور احرار کجاست
حسرتم کشت که روی تو ببینم هیهات
چشم آلوده کجا آن گل رخسار کجاست
مگر ای اشک تو پاکیزه کنی دامن چشم
ورنه این غرق گنه را ره دیدار کجاست
گر چو حلاج زخویشت برد ایدل دلدار
خود ندانی که کجایی و سردار کجاست
دل بشکسته کلافیست که دردست منست
یوسفی کو همه خلقند خریدار کجاست
فتنه بیحد شدو بگرفت جهان ظلمت ظلم
پرتو عدل تو ای مظهر انوار کجاست
جز تو در شهر شهیدان نکند جلوه گری
در دیاری که بود عشق تو دیار کجاست
« چمن » از یار نشان جوی که « حافظ » خوش گفت
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست
محمدرضا یاسری « چمن »